30 Kasım 2012 Cuma

EN İYİ AÇILIŞ SAHNELERİ - 1

Skyfall'un dillere destan giriş sahnesinin ardından tekrar aklıma geldi. Aslında filmlerin ilk sahneleri hem filme yapılan girizgâh açısından hem de filmin ruhunu, izini, tonunu tanıtması ve izleyiciyi sarıp sarmalaması bâbından çok önemli. Bu önemin farkında olan yönetmenler çarpıcı veya bir şekilde unutulmaz başlangıçlar yaparak sinema tarihinde unutulmaz hatıralara imza attılar. Aklıma gelen onlarca giriş sahnesinden örnek yirmisini sıraladım. Tamamen subjektif olsa da ortak görüşün de olduğu bazı sahneler eminim ki çıkacaktır. Buyrun:

(Bazı rahatsız edici sahneler bulunabilir. 18 yaşın altındaki kişiler için uygun olmayan içerik için uyarayım.)

The Usual Suspects

Sürpriz son akımının en unutulmaz örneklerinden birisi olan bu suç başyapıtında giriş sahnesinde görünenler  çaresizce son sigarasını kibritlerinin tamamını yakarak kutlayan bir karakterin fiilini, kontrolün kimde olduğunu en aşağılayıcı ve en kirli şekilde gösterircesine engelleyen bir efsane kötü adam. Gerek ortam gerekse sahnenin çiğliği ile görkemli ve kuşatıcı bir başlangıç.





Casino

Alfred Hitchcock'un meşhur bir dersi vardır. Filmde masanın altında bir bomba varsa ve bunu hemen patlatırsan seyirci şok olur ve bu seyirci için güzel bir sürpriz olur. Ama o bombayı patlatmazsan bu da iyi bir gerilimdir. Bu sahne kesinlikle bu dersi almış birinin ilk yolu tercih etmesiyle olan bir sahne. Kabak gibi bir de film hatası var ama olsun. Hatasız kul olmaz. Youtube'da her aranan bulunamadığı için kısa versiyonunu bulabildim. Üzgünüm




Lord of War

Listede zayıf ama giriş sahnesi etkili filmler de var. Bu da bunlardan biri. Kısaca bir kurşunun içler acısı hikayesi diyebiliriz.





Persona

Bazı filmlerden bahsetmeye dahi korkuyorum. Çünkü derin bir şiir gibi. Ingmar Bergman'ın Persona'sı da bunlardan biri. Farklı ve zengin okumalara fazlasıyla açık olan bu filmin giriş sahnesi de yine muhteşem ve anlaşılması oldukça güç bir sahne.




Wristcutters: A love Story

Başyapıt olmasa da çok ilginç ve fantastik bir romantizm timsali olarak izlemeyenlere tavsiye edebileceğim film giriş sahnesiyle yine seyirciyi ters köşeye yatıranlardan. Tom Waits farkıyla hem de...



A Clockwork Orange

Sert bir müzik, gerçeküstü bir ortamda alışılmamış bir kıyafetle gelen sert bir bakış, yıpranmış bir argo ve akıllara zarar bir mekanda süt içen bir çete. Yok gerçekten anlatılamıyormuş. En iyisi izlemek.



Narc

Yine kuvvetli olmayan filmlerden biri. Ama öyle bir giriş sahnesi var ki kısa süre içerisinde izleyicinin kanını dondurabilmeyi başarıyor.


Touch of Evil

Orson Welles'ın efsane Yurttaş Kane'inden sonraki en iyi filmi. Başrolünde Charlton Heston'ın oynadığı filmin giriş sahnesinin en önemli özelliği üç buçuk dakika boyunca hiç kesme yapmadan crane kamera ile sokak boyu havadisi yaşatan öncü bir usulü bizlere sunması. Kesmenin ilk yapıldığı sahne de zaten başlı başına efsane. Sonradan Robert Altman bu tek plan çekimi The Player'da sekiz dakikalık bir sahnede gerçekleştirmiştir. İzlememiş arkadaşlar için o filmi de antiparantez tavsiye ederim.




The Dark Knight Rises

Çoğu kişi için "The Dark Knight"ın giriş sahnesindeki soygun efsane olsa da kişisel olarak bir sonraki filmin giriş sahnesini çok çok ve çok başarılı buldum. Etkileyici giriş yapmada en etkili birkaç isimden biri olan Cristopher Nolan'ın bu ihtişamlı sahnesini hatırlamak için buyrun.


Reservoir Dogs

Filmin üzerinden yirmi yıldan fazla zamanın geçtiğine insan inanamıyor. Birçok en iyiler listesinde kendine yer bulan bu harika filmin giriş sahnesinde daha sonra yaşanacak büyük hesaplaşmaların öncesinde aksine sakin sakin yemek yiyen ve geyik yapan gangsterleri görüyoruz. Öyle dehşet adamların arasında oldukça ağzı bozuk ama bir o kadar da eğlenceli muhabbet dönüyor ki sadece yoğun testosteron düzeyinin sabit kaldığı halet-i ruhiyede hiçbir şekilde filmin devamına hazırlanamıyorsunuz. Öyle güzel öyle özgün. Ve devamında karakterlerin tanıtıldığı o meşhur yürüyüş sahnesi... Kim bilir yirmi yılda kaç filmde, dizide gönderme yapıldı? (Türkçe altyazılı)



(En iyi açılış sahnelerinin yine birbirinden subjektif ikinci kısmı çok çok yakında.)...

1 yorum:

  1. Persona'nın açılış sahnesini ayrıca değinen bir çalışma yapmanın çok isterim. hem bir çocuk naifliği hem de sinemanın estetik deneyim olarak farklılığının çok etkin bir örneğidir.....
    Ahmet Usta

    YanıtlaSil